Historia Fabryki w Żyrardowie sięga początku XIX w., kiedy to Ruda Guzowska należała do rodziny Łubieńskich. Pozycja społeczna i ekonomiczna Feliksa Łubieńskiego, a później jego synów: Henryka, Jana i Tomasza, umożliwiła podjęcie działań, które zaowocowały powstaniem fabryki wyrobów lnianych.
W 1829 r. Henryk, Tomasz i Jan Łubieńscy oraz Józef Lubowidzki i Karol Scholtz założyli spółkę pod nazwą „Karol Scholtz i współka”. Akt założycielski spółki został podpisany 9 sierpnia 1830 r. Celem przedsięwzięcia było uruchomienie pierwszej w Polsce fabryki wyrobów lnianych, produkowanych na maszynach według wynalazku Filipa de Girarda. Finansowe środki na swoją działalność spółka otrzymała z Banku Polskiego, który był zaangażowany również w realizację projektu. Pierwszy eksperymentalny zakład, mający przygotować produkcję do czasu wybudowania infrastruktury fabrycznej na Rudzie Guzowskiej, został uruchomiony na Marymoncie pod Warszawą. Tam spółka miała swoją tymczasową siedzibę, tam też ruszyła produkcja na maszynach Filipa de Girarda. Od samego początku fabryka i powstająca przy niej osada nazywane były Girardowem od nazwiska francuskiego wynalazcy.